Piemonte

Piemonte

woensdag 26 augustus 2015

Financien

Het blijkt best lastig te zijn om steeds weer nieuwe inspiratie op te doen voor ons project terwijl we druk zijn met werk en gezin. Posten over dagelijkse zaken die me interesseren zoals koken gaat me een stuk makkelijker af, hoewel ik merk dat ook daar soms de tijd gewoon voor ontbreekt. Gelukkig hebben we genoeg tijd!


De todo list die ik eerder maakte is prettig om op terug te vallen, en ik moet zeggen dat we best aardig op weg zijn. Een van de vervelendste en confronterendste klussen heb ik achter de rug. Om meer te kunnen sparen moet je of meer inkomen krijgen (zit er niet in komende tijd), of je moet besparen. Voor dat laatste heb je inzicht nodig in je uitgavepatroon. Nu is het natuurlijk wenselijk dat je dat inzicht altijd hebt, maar daar ben ik helaas mijn hele leven al vrij slordig in geweest.

Niet in de zin dat ik enorme schulden maakte, integendeel. We zetten maandelijks altijd best een aanzienlijke hoeveelheid geld op een spaarrekening. Gekke grote aankopen doe ik ook zelden, maar bij ons zit het probleem in te vaak en te veel kleinere uitgaven die maandelijks oplopen tot gigantische hoeveelheden, zonder dat ik dat echt goed doorhad... Als je dat allemaal op een rijtje zet is dat best confronterend!

We hebben een aparte huishoudrekening voor de wekelijkse boodschappen en dergelijke, maar regelmatig pinden we voor de boodschappen nog even wat bij van eigen rekening. Ook aan kleding voor de kinderen, cadeaus en spullen voor het huis gaf ik ongemerkt veel geld uit.

Om te besparen heb ik nu streefdoelen gezet op de wekelijkse boodschappen en op de maandelijkse uitgaven aan de extra's. Ondanks een naar mijn idee vrij ruim wekelijks boodschappen budget, haal ik dat meestal maar net. Ik let meer op wat ik koop, plan maaltijden vooruit, maar we hebben geloof ik toch een wat dure smaak. Vooraf had ik gehoopt om wekelijks ruim onder begroting uit te komen, zodat we daar cadeautjes en oppas van kunnen betalen.

Aangezien dat niet lukt, stijg ik met die kosten boven mijn maandelijks, misschien voor onze levensstijl ook wat krap gekozen budget van 200,- euro voor extra's en kleding uit. Maar door het bij te houden en bij alles goed na te denken of we iets echt nodig hebben hoop ik maandelijks wel weer wat meer over te houden om extra te sparen voor ons casa nocciola.

Het liefst zou ik zo snel mogelijk aan de praktische fase beginnen, de fase waar we dit geld voor willen besparen. Maar dat moet niet ten koste van alles gaan. Een beetje zuiniger aan kan best, maar intussen genieten van hetgeen het leven hier ons te bieden heeft is ook heel wat waard! Je leeft tenslotte maar 1 keer...

dinsdag 28 juli 2015

Food by Casa Nocciola

Life is about the journey, not about the destination. Prachtige zin, die mij in het Engels eigenlijk beter in de oren klinkt dan in het Nederlands... Zal het eraan liggen dat wij onze boeken meestal in het Engels lezen? Toch blijft het Nederlands veel vertrouwder, dus om al mijn overpeinzingen en plannen voor onze casa op te schrijven zal ik lekker in het Nederlands blijven schrijven. Tegelijkertijd houd ik ook wel van een uitdaging. Ook ben ik van oudsher al gek op koken, daar valt wel een mooie combi in te vinden.


De reis naar 'ons casa nocciola' zal lang zijn, en we kunnen dus onderweg beter plezier maken! Ik heb altijd erg veel plezier beleefd aan koken, en vooral ook aan het kopen en doorbladeren van kookboeken en tijdschriften. Sinds we kinderen hebben, heb ik daar veel minder tijd aan besteed, hoewel ik wel altijd ben blijven koken. Geen instantzakjesmaaltijden, knorr wereldgerechten of van die praktische maar voor mij nog steeds afzichtwekkende babypotjes hier (traumaatje?). Maar ons eten is de laatste jaren wel wat eenvoudiger geweest. Een lekkere pastasaus of lasagne waar we 2 (en vaak 3) keer in de week van konden eten, goede Hollandse pot etc. Voor etentjes en feestjes haalde ik de laatste tijd al weer wat meer uit de kast. Dus de stap naar zelf weer wat vaker leuke recepten uitproberen is niet zo groot meer.


Aangezien wij in het voorjaar al weg zijn geweest, zijn we thuis in de zomer. Het is een wat rustigere periode, dus alle tijd om weer eens aan het kokkerellen te slaan! Deze blog geeft mij ook veel plezier en inspiratie, daarom besloot ik de weg naar casa nocciola leuker te maken door ook te gaan schrijven over de gerechten die ik kook. Daarmee leg ik meteen een eigen kookschriftje aan waar ik in drukkere tijden ook weer kookinspiratie uit kan halen. Om het een beetje uitdagender te maken zal ik die wel in het Engels gaan schrijven!

En wie weet sta ik over een paar jaar op een prachtig plekje in de heuvels mijn meest favoriete recepten te koken vanuit ons eigen casa nocciola. Op pinterest heb ik al een flinke collectie buitenkeukens aangelegd ter inspiratie. Zoals bijvoorbeeld deze:


Ik zie mezelf daar al helemaal staan koken, uitkijkend over prachtige groene heuvels, velden en bergen...


NB in tegenstelling tot mijn eerdere blogposts komen de foto's uit deze post niet van eigen hand, maar zijn ze eigenhandig uit mijn pinterest collectie geplukt. Bezoek respectievelijk mijn citaten, food en outdoor kitchens bord voor de bronnen.

NB2 Voor ik het vergeet, mocht je geinteresseerd zijn in mijn nieuwe kookschriftje...
foodbycasanocciola.blogspot.com

dinsdag 14 juli 2015

Todo list

Je zou het rijkelijk vroeg kunnen noemen, deze todo list, maar aangezien ik enigszins tegen wil en dank de todo list koningin van Nederland ben geworden zal ik er hier toch een gaan posten. Tenslotte is deze blog bedoeld ter inspiratie maar ook zeker om te zorgen dat ons droompaleisje er toch ooit een keer echt gaat komen. Ik zou het graag anders zien, maar zonder lijstjes zou ik hopeloos verloren zijn. Die lijstjes zijn dan ook eindeloos en komen nooit allemaal af. Inmiddels heb ik daar wel vrede mee, maar het feit dat je iets dat je moet doen kan opschrijven op een lijstje en daarna uit je 'werkgeheugen' kan gooien is zo prettig... Scheelt eindeloos veel slapeloze nachten. Ik heb zelfs een todolist van todolijstjes, waarin ik de prioriteit van de verschillende todolijstjes kan aangeven.

 Lange termijn planning is zeker niet nieuw voor mij, maar omdat ik van nature vrij ongeduldig ben zou ik het liefst nu gelijk met de meer praktische zaken starten. En dan doel ik eigenlijk gewoon op het aankopen en verbouwen van het huis... Maar goed, in deze is het juist goed dat het wat langer duurt voor we tot die stap over kunnen gaan, want 'proper planning & preparation prevents piss poor performance', de 7p's. We zullen het huis deels moeten/willen verhuren om het businessplan binnen een paar jaar toereikend te kunnen krijgen. Het is dus ook handig om mensen in de buurt te leren kennen die daarbij kunnen assisteren. Dus, sowieso natuurlijk handig als je daar vaak bent, is italiaans leren een van de eerste stappen. Daar moet ik komende tijd keuzes in maken, en zal ik nog wat over schrijven in een volgende blog.



Todo list voor casa nocciola
Ongoing:
-inspiratie opdoen
-blogs schrijven
-huizenmarkt Piëmonte in de gaten blijven houden

Komend jaar:
-Begin maken met Italiaans leren
-Sparen & besparen
-Businessplan maken voor financiering aankoop en verbouwing huis
-Leren naaien zodat ik stoffering tzt zelf kan doen
-Vakantie naar Piëmonte plannen om alvast rond te kijken naar geschikte gebieden
-Tips en tricks van anderen verzamelen (ik hoor ze graag als je ze hebt...)

Verdere toekomst:
-website leren maken/bijhouden
-goede verhuursites uitzoeken waarop je je huis kan aanbieden
-contacten in de regio leggen, om tzt huis in de gaten te houden
-zodra financiën toereikend zijn enkele keren plannen om huizen te bezichtigen en vooraf schema maken.

Zoals elke lijst zal hij gaan groeien en krimpen, we zullen hem dus wel weer opnieuw gaan zien!

zaterdag 4 juli 2015

Hangmatten en Italiaanse hapjes...

Het is heerlijk weer vandaag... Echt zo'n lekker Nederlands onderwerp ;-). Eigenlijk vraag ik me af wat typisch Italiaanse onderwerpen zijn. Misschien een leuke queeste om eens uit te zoeken!

Maar het was echt zo'n dag dat je graag in een hangmat in de schaduw van de bomen zou liggen, en dan het liefst met een prachtig uitzicht, een boekje erbij, iemand die de kinderen even verderop vermaakt, je later op de dag een glaasje gekoelde witte wijn komt brengen en je dan vervolgens laat aanschuiven aan een tafel met allerlei Italiaanse lekkernijen.


 




Hmm, zou dat nou zijn wat ze 'de Italiaanse droom' noemen?

Het is natuurlijk extreem luxe om je eigen buitenlandse huisje te hebben, een huisje waar je precies van kan maken waar jij altijd van droomt. Alle inspiratie die je ooit tijdens reizen hebt opgedaan in kan verwerken. En de wensenlijst is natuurlijk zoals altijd eindeloos, want naast een buitendouche, een prachtig zwembad, een mooie weelderige tuin met veel bloemen, een fijne en sfeervolle veranda/terras, een heerlijke keuken in een prachtig (opgeknapt) huis, kan ik nog wel 100 andere dromen voor het huis bedenken.
Maar laten we wel wezen, als we een huis op een prachtig plekje hebben kunnen vinden, een met een niet (meer) lekkend dak, een werkzame douche, een (opblaas) zwembadje in de tuin en die vermaarde hangmatten, dan zou ik al dik tevreden zijn... En die hapjes, als ik eerlijk ben dan kan ik me nu al verheugen om die straks zelf te maken. Ter inspiratie heb ik alvast nog meer heerlijk ogende hapjes op Casa Nocciola's Food from Piemonte bord op Pinterest gepind.


Want wat is er heerlijker dan op mooie vakantiedagen een beetje rond het huis te rommelen, een boekje te lezen, met de kinderen te spelen en dan lekker te gaan koken met een wijntje erbij om vervolgens gezellig in het Italiaanse nazonnetje te tafelen. Meer dan een tafel, stoelen en een BBQ heb je daar eigenlijk ook niet voor nodig.
En dan komen die andere 100+ dromen ook nog wel een keertje, of niet. Follow

vrijdag 26 juni 2015

Ik vertrek.... (nog?) niet


Gisteravond keek ik op uitzending gemist naar een eerder dit jaar uitgezonden aflevering van 'ik vertrek'. Daarin werd een gezin gevolgd dat emigreerde naar Italie. Ze hadden een prachtig vervallen huis in Piemonte had gekocht, waarvan ze appartementen voor de verhuur maakten. Daarnaast plaatsten ze enkele grote 'glamping'tenten op hun terrein.

Het huis was erg mooi opgeknapt en heel stijlvol ingericht, een plaatje!
Ik had deze uitzending nooit eerder gezien, en was er erg verrast door... Want laten wij nu enkele weken geleden op een vergelijkbare glamping in Zuid-Frankrijk (la douce france) geweest zijn, en ik daar, geïnspireerd geraakt door de fijne sfeer, de gezelligheid, de heerlijke rust en de luxe die hun megagrote safaritenten met eigen badkamer boden, bedacht had dat ik in de toekomst wel iets dergelijks in Piemonte wilde opzetten.




En nu bleek dat door andere mensen ook bedacht te zijn en al uitgevoerd! Natuurlijk was ik daar eerst een beetje teleurgesteld over, maar aan de andere kant zou het ook geen kwaad kunnen. Er zijn vast genoeg geïnteresseerden voor een extra glamping, mocht het daar ooit van komen.
En toen ik er langer over nadacht, vond ik het eigenlijk juist wel heel leuk! Misschien kunnen wij daar in de toekomst wel een keer gaan 'glamperen' zodat we in Piemonte zijn, de kinderen zich goed kunnen vermaken en wij van daaruit eens potentiële huizen kunnen bekijken, want ach, emigreren en een glamping opzetten... De kans dat dat zal gebeuren is uiterst klein.

Ik zou het fantastisch vinden en genieten van de rust en de prachtige natuur, maar de kans dat ik mijn man zover krijg om alles en vooral iedereen in Nederland achter te laten om naar Italie te gaan is vrijwel nihil. Het zou ook zeker nog enkele jaren duren voor we financieel in staat zouden zijn zo'n stap te zetten, en dat maakt het ook lastiger voor onze kinderen. Waar ze nu nog jong genoeg zijn om zo'n stap te zetten, onze oudste is nog een kleuter, zal dat op termijn veel verdriet bij ze brengen. Mijn hart brak wel een beetje toen ik Suusje, het jongste kind van het vertrekkende gezin hoorde zeggen dat ze haar vriendinnetjes zo mistte. Kinderen zijn wel flexibel en ze zal haar draai in Italië vast wel vinden als ze de taal beter beheerst en nieuwe vriendinnen maakt, maar het is wel iets om rekening mee te houden.

We wonen in een superleuke buurt met zoveel kinderen dat er op loopafstand altijd wel een vriendje of vriendinnetje te vinden is voor onze kleintjes. Dat is voor hen natuurlijk de ideale situatie, en ik moet zeggen dat ik dat ook wel erg gezellig vind... Dus voorlopig staat mijn idee van een eigen glamping in Piemonte nog in de diepvries en beginnen we maar eens met sparen voor een vakantiehuisje in Piemonte. Wie weet is dat voor mij ook al genoeg en wil ik over een paar jaar echt niet meer weg hier. Nu geniet ik dus gewoon van het idee van een eigen plek in de heuvels met hazelnoten, wijnranken en mooie vergezichten. En al wegdromend geniet ik alvast van de rust, want de weg erheen is vaak zelfs mooier dan het eindresultaat. Follow my blog with Bloglovin

dinsdag 16 juni 2015

Inspiratie op pinterest

Daar het nog vrij zinloos (maar desondanks erg leuk) is om op Italiaanse huizensites te zoeken naar geschikte huizen besloot ik ter inspiratie op pinterest een collectie van buitendouches en baden aan te leggen. Ik weet eigenlijk niet of het klimaat in Piëmonte daar wel geschikt voor is, maar ik vind een buitendouche zo gaaf.
In Nicaragua hadden we ooit een 'cabana' (waar zit de enje als je hem nodig hebt...) in een prachtig afgelegen natuurgebied waar ze een buitendouche hadden.
Hoewel er natuurlijk heel veel nadelen te bedenken zijn, vond ik het superromantisch om 's avonds onder de sterrenhemel bij kaarslicht te douchen.


Dus als het enigszins meezit, zou ik bij casa nocciola ook graag een buitendouche of zelfs bad hebben. Daarvoor is op pinterest genoeg inspiratie te vinden, van een briljant eenvoudige slang met sproeikop opgehangen in een boom waar ik de kinderen al heerlijk doorheen zie springen op een mooie dag, tot zeer luxe aandoende baden in de openlucht. Zien jullie je er al in zitten? Ik in ieder geval wel... Als je mee wil dromen over een buitendouche/bad, je kan de inspiratiecollectie van casa nocciola terugvinden op pinterest. Veel plezier!

maandag 15 juni 2015

Welkom

Welkom op casa nocciola!
Hier kun je vanaf het beginstadium meelezen over ons droomproject. Een huisje in Piëmonte...

Dit meerjaren plan zal flink wat tijd in beslag nemen, maar ik hoop dat het bijhouden van deze blog mij inspiratie zal geven en ons zal helpen om ons buitenlands paleisje daadwerkelijk van de grond te krijgen.

Vorig jaar, tijdens onze vakantie in Piemonte, ben ik helemaal verliefd geworden op dit gebied in Noord-Italie. Een prachtig glooiend en deels zelfs bergachtig landschap, waar we zo vanuit ons vakantiehuis de wijnvelden in konden lopen. De mensen zijn er zeer vriendelijk, het eten is verrukkelijk en het leven gemoedelijk. Hoe zalig zou het zijn om daar een plek te hebben om zo nu en dan het drukke Nederland te ontvluchten.

                               

Nu zijn de huizen daar een stuk betaalbaarder dan in Nederland, zeker als je een paradijsje wil aanschaffen dat nog volledig opgeknapt moet worden. Maar met weinig tot geen overwaarde op ons Nederlandse huis zullen we toch flink moeten sparen voor het echte werk kan beginnen. Of we moeten nu eindelijk een keer die Staatsloterij winnen, maar ik snap al jaren niet waarom ons dat nooit gebeurt. Misschien dat het komt omdat we zelden meespelen...

We hebben eerder een groots spaarproject opgezet, waarvan we destijds met onze toen 9 maanden oude zoon een half jaar sabbatical hebben kunnen nemen in Latijns-Amerika. Met een groter gezin en een kind dat al naar school gaat zal het wat langzamer gaan, maar dat geeft ons de tijd om een en ander ook gedegen aan te pakken. En om te bedenken of het bij een vakantiehuisproject blijft, of dat we het nog grootser willen aanpakken. De tijd zal het leren!
In ieder geval zal ik hier verder dromen en natuurlijk over de voortgang rapporteren. En wie weet kan ik hier over een paar jaar foto's van ons eigen casa nocciola plaatsen...